บทที่ 45

“เกาะสวรรค์ เงาโลหิต เด็กน้อย อย่าหวาดกลัว แค่เป็นเด็กดี...”

“ชายหญิง ทุกคนล้วนร่ำรวย หมายเลข 018 รู้ไหมว่าทำไมคนถึงรวยได้”

ทันใดนั้น เสียงหวานใสราวกับเด็กก็ดังขึ้นในใจของลอว์เรนซ์ มาจากความทรงจำอันห่างไกลและเลือนราง

ลอว์เรนซ์พยายามอย่างหนักที่จะมองใบหน้าของคนที่พูดในความทรงจำ แต่ภาพนั้นกลับเหมือ...